Matindi ang sikat ng araw sa kalbaryo, Walang halamang maaring mabuhhay dito maliban sa mga kaktus. Sa paanan ng krus, may isang berdeng dahon ang umusbong. Mula sa isang tinik na napatakan ng dugo ni Kristo, nabuhay ito at nagpasalamat. Inilabas niya ang kanyang bulaklak na lila bilang pagluluksa.
Matingkad na berde ang ibabaw ng dahon nito, sa ilalim naman ay namumula pa rin sa dugo. Walang basta nakahahawak dito. Kung hindi ka man nito matinik, titikumin niya ang kanyang dahon at yuyuko. Pinangako niya sa kanyang sarili na tanging ang nagbigay buhay sa kanya ang makakukuha sa kanya ng buong-buo.
Posts
No comments:
Post a Comment